Van Lee Vining naar Las Vegas
Door: Miranda
Blijf op de hoogte en volg Miranda
30 Juli 2015 | Verenigde Staten, Las Vegas
Vanmorgen rond 7.00 uur weer opgestaan, want het gaat een lange reisdag worden richting Las Vegas. Gert-Jan, Finn en Lois lopen even het dorpje in (is maar 2 minuten lopen) om naar een super goed koffietentje te gaan, Latte da Coffee; hier hebben ze ‘echte’ koffie uit een Italiaans koffie apparaat, smoothies en overheerlijke zelfgemaakte oatmeal cookies, muffins en chocolate cakes, en een sterkere wifi dan op de camping, zodat ze proberen even wat foto’s online te krijgen. Ondertussen kan ik mooi de camper opruimen…..
Als ze terugkomen met allerlei lekkere dingen (weer 35 dollar ….), eten we die op terwijl we vast gaan rijden. Rond 8.30 uur vertrekken we uit Lee Vining, en gaan via de 120 east richting Mono Lake, daarna de 6 east richting Tonopah. We rijden hier door een roadrunner landschap met km’s zicht vooruit en geen enkele auto te bekennen, heuveltje op en af, we krijgen een achtbaan gevoel in onze buik. Natuurlijk moeten we onderweg even stoppen om foto’s midden op de weg te maken, only the lonely, wat bijzonder. Het is alsof je in een decor voor een film staat.
In het kleine plaatsje Benton zien we nog een pomp, maar even snel tanken want dit is de laatste pomp tot Tonopah (zo’n 120 km verder). Hier verlaten we ook de staat Californië en rijden de staat Nevada in.
In Tonopah stoppen we, gooien we de tank weer vol en lunchen we (een snelle hap bij het benzinestation), de kinderen nog snel een ijsje en weer verder. Ondertussen rijden we echt door de woestijn en wordt het langzaam warmer en warmer. Halverwege de middag vraagt Gert-Jan of ik ook een stukje wil rijden……, oeps, wil ik dat wel. Maar goed hij heeft er al zoveel uur weer op zitten, ik moet mezelf niet laten kennen. Ik zal heel eerlijk zijn dat ik het eerste kwartier met klotsende oksels achter het stuur heb gezeten, wat een gevaarte op de weg. En wat Gert-Jan al zei, ondanks die hitte waaide het erg hard en regelmatig zagen we een wervelwindje in de lucht hangen voor ons, en als we die naderde moest je echt het stuur vast houden omdat de camper fors heen en weer trilde.
En ja hoor, Miranda achter het stuur dan horen daar ook wegwerkzaamheden bij, 19 miles lang. Maar ik heb het 5 kwartier vol gehouden, totdat ik Las Vegas in de verte zag naderen. Omdat ik was bang dat ik niet meer van de weg zou kunnen, hebben we weer van plek gewisseld. Maar respect voor alle bestuurders van RV’s!
Eenmaal vanuit het ‘niets’ Las Vegas bereikt, zien we in de verte al alle grote bekende hotels liggen. We vinden het eigenlijk wel stoer om met de camper over de 6 baans snelweg dubbel = dus 12-baans ) de Strip (Las Vegas Boulevard) te rijden. Het lukt, we rijden hem zowel heen als terug. Lois en Finn komen ogen tekort, wat een stad, niet te geloven. Dat geldt ook voor ons, ook al zijn we hier 15 jaar geleden nog geweest.
Tegen 16.30 uur zijn we op de camping Oasis RV resort. Wow, wat een mooie camping. We krijgen plek 302, en hebben een stukje schaduw achter de camper en zitten tegen het zwembad aan. Niet alleen luxe hotels hier in LV, ook een supermooie camping. Er is een senior zwembad, een family bad en een jaccuzi, en er is zelfs een klein zandstrandje gemaakt aan het zwembad. De kinderen kunnen niet wachten en liggen een kwartier later al in het zwembad om af te koelen, het is dan ook echt warm hier, 104 Fahrenheit (= 40 graden Celsius), en een luchtvochtigheid van 18%, het is net of je door een warme oven loopt. Maar op zich wel te doen door de lage luchtvochtigheid.
Onze buren zijn ook Nederlanders en daar drinken we nog even wat mee; ze hebben nog wat tips voor ons, waaronder morgen een bezoekje brengen aan een super luxe supermarkt Smith’s. We staan nog 2 keer samen met hen op een campground later deze reis.
Tegen 19.00 uur bellen we een taxi en laten ons bij een restaurant midden op de Strip afzetten, waar we eerst wat willen eten. We moeten zoals overal eerst via het casino naar binnen, en heel erg grappig; Lois en Finn weten niet wat ze zien, zoveel gokkasten en speeltafels, en overal zit wel iemand te spelen en overal klinkt het geluid van munten en enthousiaste mensen die weer wat winnen. 1.000-en gokkers in ieder hotel. Ongelofelijk.
We proberen het wel maar mogen met de kinderen niet stil blijven staan als we door het casino lopen en worden onmiddellijk door de beveiliging gevraagd door te lopen. Een ‘beetje’ hypocriet; roken mag wel in de casino’s en wapens zijn hier over te koop! Maar met kinderen door de casino’s mag niet.
Het restaurant zit in Planet Hollywood, een enorm hotel midden op de Strip; PF Chang’s, een Chinese bistro waar we superlekker gegeten hebben (bedankt Manon voor de tip, we hebben de Mongolian beef, spicy chicken en Singapore noodles besteld).
Hierna begonnen we onze wandeling over de Strip, eerst naar de prachtige watershow bij Bellagio. Mooi was dat de eerste watershow die we zagen helemaal op de muziek van
DJ Tiësto (Red lights) was. Trouwens, sowieso opvallend dat alle Nederlandse top DJ’s hier groots aangekondigd worden; vroeger hadden de hotels de boxwedstrijden, nu treden hier voornamelijk Nederlanders op: Tiësto, Afrojack, Hardwell (morgenavond …), Martin Garrix allemaal treden ze komende week ergens op.
Daarna langs Caesar Palace, waar we ook naar binnen gingen, weer mega’s casino’s, een namaak Colloseum en Trevifontein. Verschillende shows van straatartiesten op straat bekeken. Toen naar Le Mirage voor de vulkaanuitbarsting, maar helaas die show was maar 2 keer deze avond, en we waren te laat.
Vervolgens naar Treasure Island, maar die stond in de steigers, dus helaas ook geen piratenshow, gelijk door dan maar naar the Venetian, ook die zijn we in gegaan, weer eerst een heel groot casino, veel nachtclubs en bars, daarna de Canal Street in, waar diverse mooie winkeltjes zitten en Venetië is nagemaakt, met de gondeliers die door de wateren van Venetië gaan en daarbij luid zingen, prachtig met nagemaakte lucht en al.
Het is al laat maar de kinderen krijgen ook hier energie van.
Hierna weer door naar alle andere mooie hotels waaronder Paris, het Harley Davidson Café, Hardrock Café, en hele vele andere mooie dingen die ik nu vergeet. Eigenlijk was het mooi geweest en moesten we een taxi zoeken om terug te gaan, maar de kinderen wilden kost wat kost nog naar de M&M store, dus oké dan lopen we maar verder. In de verte zien we hotel New York al liggen, daar een stukje verder ligt de M&M store. Wat een mega winkel met 4 verdiepingen alleen maar M&M’s en spullen met de afbeelding van M&M erop, je kon zelfs je eigen M&M’s laten bedrukken, maar niet normaal wat een klein potje dan kost (trouwens ook de gewone M&M’s). Tuurlijk mogen ze nog wel wat uitzoeken, we hebben niet voor niets zover gelopen.
Nog een klein stukje verder zodat we Excalibur en Luxor zien maar dan gaan we toch echt een taxi gaan zoeken. Het was ondertussen 0.30 uur en onze voeten en ogen hadden genoeg gehad voor vandaag. We hebben weer heel veel foto’s gemaakt dus ook de camera moet weer aan de oplader.
Gelukkig hebben we de airco aan laten staan in de camper en slapen vannacht ook voor het eerst met de airco aan.
Als ze terugkomen met allerlei lekkere dingen (weer 35 dollar ….), eten we die op terwijl we vast gaan rijden. Rond 8.30 uur vertrekken we uit Lee Vining, en gaan via de 120 east richting Mono Lake, daarna de 6 east richting Tonopah. We rijden hier door een roadrunner landschap met km’s zicht vooruit en geen enkele auto te bekennen, heuveltje op en af, we krijgen een achtbaan gevoel in onze buik. Natuurlijk moeten we onderweg even stoppen om foto’s midden op de weg te maken, only the lonely, wat bijzonder. Het is alsof je in een decor voor een film staat.
In het kleine plaatsje Benton zien we nog een pomp, maar even snel tanken want dit is de laatste pomp tot Tonopah (zo’n 120 km verder). Hier verlaten we ook de staat Californië en rijden de staat Nevada in.
In Tonopah stoppen we, gooien we de tank weer vol en lunchen we (een snelle hap bij het benzinestation), de kinderen nog snel een ijsje en weer verder. Ondertussen rijden we echt door de woestijn en wordt het langzaam warmer en warmer. Halverwege de middag vraagt Gert-Jan of ik ook een stukje wil rijden……, oeps, wil ik dat wel. Maar goed hij heeft er al zoveel uur weer op zitten, ik moet mezelf niet laten kennen. Ik zal heel eerlijk zijn dat ik het eerste kwartier met klotsende oksels achter het stuur heb gezeten, wat een gevaarte op de weg. En wat Gert-Jan al zei, ondanks die hitte waaide het erg hard en regelmatig zagen we een wervelwindje in de lucht hangen voor ons, en als we die naderde moest je echt het stuur vast houden omdat de camper fors heen en weer trilde.
En ja hoor, Miranda achter het stuur dan horen daar ook wegwerkzaamheden bij, 19 miles lang. Maar ik heb het 5 kwartier vol gehouden, totdat ik Las Vegas in de verte zag naderen. Omdat ik was bang dat ik niet meer van de weg zou kunnen, hebben we weer van plek gewisseld. Maar respect voor alle bestuurders van RV’s!
Eenmaal vanuit het ‘niets’ Las Vegas bereikt, zien we in de verte al alle grote bekende hotels liggen. We vinden het eigenlijk wel stoer om met de camper over de 6 baans snelweg dubbel = dus 12-baans ) de Strip (Las Vegas Boulevard) te rijden. Het lukt, we rijden hem zowel heen als terug. Lois en Finn komen ogen tekort, wat een stad, niet te geloven. Dat geldt ook voor ons, ook al zijn we hier 15 jaar geleden nog geweest.
Tegen 16.30 uur zijn we op de camping Oasis RV resort. Wow, wat een mooie camping. We krijgen plek 302, en hebben een stukje schaduw achter de camper en zitten tegen het zwembad aan. Niet alleen luxe hotels hier in LV, ook een supermooie camping. Er is een senior zwembad, een family bad en een jaccuzi, en er is zelfs een klein zandstrandje gemaakt aan het zwembad. De kinderen kunnen niet wachten en liggen een kwartier later al in het zwembad om af te koelen, het is dan ook echt warm hier, 104 Fahrenheit (= 40 graden Celsius), en een luchtvochtigheid van 18%, het is net of je door een warme oven loopt. Maar op zich wel te doen door de lage luchtvochtigheid.
Onze buren zijn ook Nederlanders en daar drinken we nog even wat mee; ze hebben nog wat tips voor ons, waaronder morgen een bezoekje brengen aan een super luxe supermarkt Smith’s. We staan nog 2 keer samen met hen op een campground later deze reis.
Tegen 19.00 uur bellen we een taxi en laten ons bij een restaurant midden op de Strip afzetten, waar we eerst wat willen eten. We moeten zoals overal eerst via het casino naar binnen, en heel erg grappig; Lois en Finn weten niet wat ze zien, zoveel gokkasten en speeltafels, en overal zit wel iemand te spelen en overal klinkt het geluid van munten en enthousiaste mensen die weer wat winnen. 1.000-en gokkers in ieder hotel. Ongelofelijk.
We proberen het wel maar mogen met de kinderen niet stil blijven staan als we door het casino lopen en worden onmiddellijk door de beveiliging gevraagd door te lopen. Een ‘beetje’ hypocriet; roken mag wel in de casino’s en wapens zijn hier over te koop! Maar met kinderen door de casino’s mag niet.
Het restaurant zit in Planet Hollywood, een enorm hotel midden op de Strip; PF Chang’s, een Chinese bistro waar we superlekker gegeten hebben (bedankt Manon voor de tip, we hebben de Mongolian beef, spicy chicken en Singapore noodles besteld).
Hierna begonnen we onze wandeling over de Strip, eerst naar de prachtige watershow bij Bellagio. Mooi was dat de eerste watershow die we zagen helemaal op de muziek van
DJ Tiësto (Red lights) was. Trouwens, sowieso opvallend dat alle Nederlandse top DJ’s hier groots aangekondigd worden; vroeger hadden de hotels de boxwedstrijden, nu treden hier voornamelijk Nederlanders op: Tiësto, Afrojack, Hardwell (morgenavond …), Martin Garrix allemaal treden ze komende week ergens op.
Daarna langs Caesar Palace, waar we ook naar binnen gingen, weer mega’s casino’s, een namaak Colloseum en Trevifontein. Verschillende shows van straatartiesten op straat bekeken. Toen naar Le Mirage voor de vulkaanuitbarsting, maar helaas die show was maar 2 keer deze avond, en we waren te laat.
Vervolgens naar Treasure Island, maar die stond in de steigers, dus helaas ook geen piratenshow, gelijk door dan maar naar the Venetian, ook die zijn we in gegaan, weer eerst een heel groot casino, veel nachtclubs en bars, daarna de Canal Street in, waar diverse mooie winkeltjes zitten en Venetië is nagemaakt, met de gondeliers die door de wateren van Venetië gaan en daarbij luid zingen, prachtig met nagemaakte lucht en al.
Het is al laat maar de kinderen krijgen ook hier energie van.
Hierna weer door naar alle andere mooie hotels waaronder Paris, het Harley Davidson Café, Hardrock Café, en hele vele andere mooie dingen die ik nu vergeet. Eigenlijk was het mooi geweest en moesten we een taxi zoeken om terug te gaan, maar de kinderen wilden kost wat kost nog naar de M&M store, dus oké dan lopen we maar verder. In de verte zien we hotel New York al liggen, daar een stukje verder ligt de M&M store. Wat een mega winkel met 4 verdiepingen alleen maar M&M’s en spullen met de afbeelding van M&M erop, je kon zelfs je eigen M&M’s laten bedrukken, maar niet normaal wat een klein potje dan kost (trouwens ook de gewone M&M’s). Tuurlijk mogen ze nog wel wat uitzoeken, we hebben niet voor niets zover gelopen.
Nog een klein stukje verder zodat we Excalibur en Luxor zien maar dan gaan we toch echt een taxi gaan zoeken. Het was ondertussen 0.30 uur en onze voeten en ogen hadden genoeg gehad voor vandaag. We hebben weer heel veel foto’s gemaakt dus ook de camera moet weer aan de oplader.
Gelukkig hebben we de airco aan laten staan in de camper en slapen vannacht ook voor het eerst met de airco aan.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
