Van Grand Canyon N.P. naar Needles

Vanmorgen werd ik rond 7.30 uur wakker en keek meteen naar buiten, een mooie strakke blauwe lucht. Snel aankleden, stoeltjes achter uit de camper pakken en om 7.45 uur zat ik lekker in de zon met mijn ogen dicht te genieten van alle geluiden die je hoorde vanuit het bos. In dit stuk schijnen ook veel edelherten te zitten, dus ik hoopte dat er nog een paar in de buurt zouden komen. Helaas ik hoorde veel geluiden, maar verder dan een paar foto’s van grote raven kwam ik niet.

Toen Gert-Jan was uitgelezen in zijn boek en Lois en Finn wakker waren heb ik een simpel ontbijt gemaakt en op onze stoeltjes opgegeten (de picknick tafel was nog te vochtig om aan te zitten). Toen ik spullen in de koelkast terug wilde zetten zag ik dat de rol met croissantjes was open gesprongen, ai, de koelkast (en ook de diepvries) hebben nauwelijks gekoeld dus de oven maar aan (werkt op gas), en de croissantjes maar gelijk afbakken anders kunnen we ze weg gooien. Daarna zijn we zo weg, want dit was weer een camping zonder voorzieningen dus we hoeven niks af te koppelen.

Na een bochtje om zien we ineens 2 herten staan (ze waren dus wel dicht bij onze plek), maar we zijn zo op deze herten aan het letten dat we niet in de gaten hadden dat er een boom wel heel erg over de weg hing en PATS een paar flinke takken klapte tegen de camper aan, SHIT balen, dat zijn een paar flinke krassen op de zijkant van de camper. Grrr…., nou ja het is toch gebeurd, we kunnen het nu niet meer terug draaien. Nou maar hopen dat we niet voor niks al die extra verzekeringen hebben afgesloten, en dat deze schade gedekt is. We laten onze dag er niet door verpesten en gaan weer verder.

Het wordt vandaag een saaie rijdag, zodat we morgen niet zo lang naar Los Angeles hoeven te rijden, en in Needles waar we straks naar toe gaan is het alleen warm en verder niks te doen (volgens Stein en Ingrid die daar eerder geweest zijn), dus besluiten we om vanmorgen eerst nog een paar uurtjes in de Grand Canyon te blijven nu het wel lekker weer is. Het ziet er nu toch anders uit dan gisteren. We gaan een stukje wandelen van het Mather Point naar het Yavapai Point, dit is een wandeling over een verhard pad over the Rim, maar wel mooi uitzicht, met de afgrond van de Grand Canyon een paar meter rechts van je, zonder hekken. Onderweg maken we weer enkele mooie foto’s. En ligt het nu aan mij, als moeder zijnde of zijn al die mensen echt zo onverantwoord bezig om mooie foto’s te krijgen, er staan zooo verschrikkelijk veel mensen op het randje, dat ik er niet zo goed naar kan kijken…..

Daarna met de shuttle bus weer terug naar de camper en dan gaan we richting de uitgang van het Park waar we nog naar het Imax theater willen om de film; The Hidden Secret of the Grand Canyon te kijken, deze film duurt 34 minuten en gaat over de historie van 4000 jaar Grand Canyon. Erg interessant en heel mooi gefilmd. Nog even tanken, een broodje hotdog voor onderweg en dan geeft de navigatie 4,5 uur rijden aan.

We gaan via de I-40 naar de Route 66, dit blijft bijzonder, de “oude” route van oost naar west, waar nog steeds erg veel motorrijders te vinden zijn. We stoppen in het plaatsje Seligman. Dit is een leuk dorpje dat in de smaak valt bij de fans van Route 66, verschillende “kitch” winkeltjes met een hoop antiek en alles wat met route 66 te maken heeft, eigenlijk een grote etalage vol nostalgie. Zo staan er verschillende oude auto’s die gepimpt zijn als Cars-auto. We willen bij het bekende Snow-Cap een ijsje gaan eten, maar die is helaas gesloten, dan maar even verder lopen, wat foto’s maken, ergens anders een ijsje halen en weer verder. Een Amerikaans gezin staat te kijken naar iets op het trottoir; het blijkt een kleine slang te zijn, rood/oranje met zwart gestreept. Fotootje, en ook deze wordt weer toegevoegd aan het grote aantal dieren dat we deze vakantie hebben gezien.

We rijden maar een klein stukje van de route 66, en gaan dan weer terug naar de I-40, want het is alweer erg warm en we hebben geen zin om een stuk om te rijden. Maar wat is deze snelweg op sommige stukken slecht…. Lois en Finn zitten om de beurt voor in en ik ga verder met het verslag van gisteren en vandaag, maar moet regelmatig de laptop goed vast houden.

Onderweg nog de tank volgooien in Kingman, want dit scheelt 1,20 USD per gallon met de tankstations in Needles, dit wisten we, dus hebben straks ook niet zoveel getankt. Als we weer in Kingman weg rijden zien we dat er een hele rare donkere lucht hangt. Pas zo’n 50 à 60 miles later komen we er achter wat de oorzaak is van de donkere lucht, er is een hele grote bosbrand. Oeps, de navigatie geeft nog 12 minuten aan naar de camping van vandaag en we rijden zowat langs de bosbrand die echt hele vele miles lang is. Als we dichterbij de camping komen worden we toch wat angstig, het is toch wel erg dichtbij.

We besluiten om toch op de camping te gaan kijken en horen wel hoe of wat, als het echt niet kan dan laten ze ons er echt niet staan en we hebben gereserveerd, dus we zullen ons toch moeten melden. De camping van vandaag heet Marine RV Park in Needles. Als we daar tegen zessen arriveren is de balie/winkel al dicht. Er hangen envelopjes, en voor een overnachting moet je er 30 dollar in stoppen en zelf een plekje uitzoeken op het overnachtingsgedeelte. Er staan op dat gedeelte maar 2 campers en voor de rest was het uitgestorven….., verder naar achteren was wel een prachtige haven, met veel kleine bootjes, jetski’s en hele grote campers van mensen die langer bleven staan. Die mensen waren er wel allemaal. We vroegen aan mensen of het wel veilig was om hier te overnachten en verschillende Amerikanen garandeerden ons dat het echt veilig was. Het was zo’n 10 mile verderop (leek echt wel veel dichterbij), de Colorado river lag ertussen en de wind stond ook de andere kant op. Wel hoorden we op de radio en later ook van andere Amerikanen dat er al wel 150 mensen geëvacueerd waren en dat de eerste huizen ook in brand waren gevlogen, dit was echt menens. De kinderen waren echt heel erg bang en stonden erop dat we verder gingen. Maar we hebben de kaart bestudeerd en als we nu verder rijden gaan we weer de woestijn in en moeten we echt weer een paar uur rijden voordat we een dorpje tegen komen waar we kunnen overnachten, en een stuk terug rijden is ook geen optie want de wind staat die kant op, dus moeten we terug naar Kingman en dat is weer zo’n 100 km terug. We proberen de Amerikanen te vertrouwen en kunnen Lois en Finn wat geruststellen. Het is hier bloedheet en we proberen ze zo snel mogelijk het zwembad in te krijgen. Zelf maken we ondertussen nog wat foto’s, want het is hoe verschrikkelijk ook, toch wel echt spectaculair.

Gert-Jan gaat ook nog even mee zwemmen, en ik installeer buiten de tafel en stoeltjes en probeer alvast wat klaar te maken voor het eten dadelijk. We willen gaan bbq’en maar of we nog niet genoeg hebben meegemaakt vandaag, nu komen we erachter dat ook de diepvries en koelkast helemaal niet meer gekoeld hebben. Vanmorgen was die nog een heel klein beetje koel, maar nu niks meer, alles was dan ook ontdooid in de diepvries. Helaas de stekker zat er niet goed in (als je de stroom ontkoppeld moet de stekker weer terug in een binnendoos). Dus helaas ijsjes, ijsklontjes en nog wat spullen…., gelukkig hebben we niet veel vlees meer, maar wat we hebben MOET vandaag op, dus gaan de worsten en kip dadelijk gelijk op het vuur. De groente die we nog hebben gaan we maar grillen in een aluminium bak en we zien wel of het nog smaakt. Ondertussen is het al 20.15 uur als we gaan eten, en wonder boven wonder het smaakt nog lekker ook allemaal, alleen is het drinken echt lauw.

Daarna gebruik maken van de douches hier, de handdoeken zijn weer zo droog, want om 22.00 uur is het nog wel 25 graden. En daarna hebben we de kinderen beloofd om nog een paar potjes te rikken. We moeten ze moe maken, anders zijn ze bang dat ze van de spanning niet kunnen slapen. Maar het is nu behoorlijk donker hier en we zien op dit moment heel erg weinig van de brand, het is best wel helder en er staan wel heel veel sterren. We horen nog wel regelmatig blusvliegtuigen over komen. Een Amerikaanse man vertelde me straks dat deze vanuit Los Angeles moeten komen en het een uur duurt voor ze weer gevuld zijn met water en weer terug kunnen zijn.

Morgenochtend willen we heel erg vroeg op en gaan rijden, want we moeten weer een uurtje of 5 rijden naar Los Angeles en we willen daar morgenmiddag toch ook nog wat aan het strand gaan genieten. Ook willen we proberen met de camper langs het Hollywood sign in de heuvels te rijden, omdat we daar anders waarschijnlijk geen tijd meer voor hebben.