Dag 2 in San Francisco

Na gisteren San Francisco alvast verkend te hebben, stond voor vandaag een volle dag SF gepland.

Het is zaterdag, dus de ferry kent maar een beperkte dienstregeling. En dat merkten we toen we even na 9 uur bij de ferry terminal aankwamen; een enorm lange rij wachtenden voor de boot, maar ook voor de ticket office. Wat bleek: om 13.00 uur speelden de San Francisco Giants een thuiswedstrijd tegen Oakland Athletics, en heel veel fans van deze kant van het water wilden ook die kant uit.

Bij aankomst bij de ferry terminal (ritje duurt ongeveer 3 kwartier), gingen de meeste bezoekers (lees: fans van de Giants) linksaf richting het AT&T ballpark, maar zagen wij nog een heel leuk evenement: iedere zaterdag bevindt zich hier een local farmers market. Zo’n markt hebben we nog nooit eerder gezien; lokale boeren presenteren hun biologisch verantwoorde waren; variërend van kramen met alleen maar verschillende soorten nectarines, peren, paprika’s zongedroogd fruit, diverse soorten geitenkazen, brood, geweldige gebakjes en koeken (gemaakt van havermout, amandelen of …..). En het mooie was, bij iedere kraam stonden medewerkers klaar om je van alles te laten proeven. Zelfs Finn en Gert-Jan vonden het geweldig en willen zo iedere zaterdag wel mee naar de markt. Natuurlijk gingen wij er niet met lege handen weg, en hebben een paar heerlijke, gezonde koeken gekocht.

Hier besteedden we al bijna een – niet gepland – uurtje, maar dat vonden we allemaal niet erg. Daarna gingen we met de tram lijn F naar Pier 39. Hier gingen we op zoek naar de sea lions (zeeleeuwen), want die moeten hier met 100-en tegelijk liggen. Alleen, niet deze maand …. Er lagen er nu zo’n 40. Een vrijwilliger legde uit dat in de maand juni en juli het broedseizoen is; de mannetjes paren dan in het zuiden voor de kust van Mexico met de vrouwtjes en keren dan terug naar deze regio. Tot voor enkele dagen lagen er maar 4, en dat aantal moet nu weer heel snel gaan oplopen. Toch een raar gezicht dat die zeeleeuwen elk jaar op deze plek met 100-en weer terugkeren. Geluk bij een ongeluk is dat het er nu niet zo stonk. Voor Finn was deze plek extra leuk, omdat Gert-Jan enkele jaren geleden toen hij in SF was een knuffel zeeleeuw van Pier 39 had meegebracht. En die ligt nog elke dag in zijn bed.

Pier 39 is verder een grote toeristische trekpleister met heel vis visrestaurants, souvenir winkels, draaimolen en straattheater. Dat laatste was een hele leuke en grappige act van een jongleur.

Daarna gingen we naast Pier 39 fietsen huren ( bij Blazing Saddles ); we wilden vandaag de Golden Gate brug per fiets gaan verkennen. Een tocht van zo’n 12 mijl ( = bijna 20 km ). De Amerikaanse verhuurders dachten echt dat wij nog nooit gefietst hadden, maar toen ze hoorden dat we uit Nederland kwamen, was dit al gauw goed. Lois en Finn moesten wel helmen op, maar vonden dat niet erg.

We fietsten richting Golden Gate en merkten al snel dat we niet alleen waren; het zullen al gauw 1.000 fietsers geweest zijn die vandaag (ook de Amerikanen werken niet op zaterdag ….) richting de brug fietsten. De meest bijzondere fietsers was een groep die op Amerikaanse oldtimer fietsen zich voortbewogen. Supermooie fietsen. Het probleem vandaag was dat we na elke paar 100 meter een steeds mooier beeld op de brug kregen en we (lees: Gert-Jan) meenden dat weer een mooiere foto gemaakt moest worden. De brug lag vandaag grotendeels in de wolken, zoals overigens de meeste dagen per jaar. Maar dat maakte niet uit; ook dit beeld was erg mooi. De weg naar de brug toe was behoorlijk steil, maar gelukkig hadden we goede fietsen zodat we in de laagste versnelling met zijn allen boven konden komen, respect voor alle renners van de tour, wij hadden genoeg aan deze klim. Eenmaal op de brug waaide het stormachtig en koud vanuit de Atlantische oceaan, en hadden we moeite om recht te blijven fietsen.

Omdat we in tijdsnood kwamen omdat we nog meer plannen hadden en de laatste ferry om 19.30 terugkeerde, keerden we aan het einde van de brug om en gingen terug naar de verhuurplaats.

Al met al een fantastische ervaring die wij iedereen zullen aanraden. Ook kostbaar ( eigenlijk $128, ) , maar wij hadden een gelukje dat ze 1 fiets vergeten waren te tellen bij de eindafrekening, en we er nog een half uur vanaf kregen. Ook de foto’s zijn geweldig geworden.

O ja, onderweg werd de aandacht van Finn getrokken door een man met een vreemd dier; het bleek een leguaan te zijn die hij nog even op zijn hoofd kreeg.

Terug van de verhuurders, liepen we richting Fishermans Wharf. Daar bestelden we een breadbowl met clam chowder. Een heerlijke krabsoep in een grote bol brood geserveerd. Hmmm heerlijk na zo’n inspanning.

Daarna wilden we naar Lombardstreet, een beroemde, hele smalle, steile straat met veel kleine bochten. Heel bijzonder tussen het rechte wegen patroon van San Francisco.

We liepen door naar Hyde Street. Hier is ook het eindpunt van de cable car line Powel street – Hyde street, honderden mensen stond hier te wachten. Dat werd dus de benenwagen omhoog. Een blok of 5 steil omhoog; dat zullen de kuiten vanavond wel gaan merken. Daar leuk wat foto’s gemaakt van dit steilste straatje en over de trap naar beneden gelopen.

Vervolgens liepen we door naar de beroemde Italiaanse wijk van San Francisco, North beach genaamd. Het was wel een eindje lopen, maar op een gegeven moment voel je je voeten niet meer, en hadden we gelukkig vandaag een groot deel van de dag op de fiets gezeten. Bovendien kunnen de kinderen ook heel goed meelopen, sterker nog, ze kunnen onze tassen voortaan meedragen, want bergop zijn zij toch wat lichter en dus sneller dan wij …...

In Columbus street had Gert-Jan de tip gekregen van een uitstekend Italiaans restaurant (Mona Lisa). Inderdaad was het erg goed, maar eerlijk is eerlijk, tegen Italië zelf kan geen een restaurant in Amerika op! Wel weer heerlijk Italiaans gegeten, Lois een pizza, Finn zijn favoriete lasagne en Gert-Jan en ik een heerlijke risotto.

Het werd al snel later, en na de rekening voldaan te hebben (pffff, weer 20% tipgeld erbij gerekend), verlieten we het restaurant, en liepen North beach uit richting het Financial district. Nog even konden we genieten van de prachtige wolkenkrabbers met spiegelramen. Maar ook van de zwervers die nu al op straat lagen te slapen, waarvan Gert-Jan uiteraard weer foto’s moest maken.

Ook leuk was dat we onderweg nog de opnames zag van een reclame voor een nieuwe auto (merk was ons onbekend).

Verder zagen we de voorbereidingen voor de marathon van San Francisco die morgen plaatsvindt.
Rond half acht namen we de ferry richting Larkspur / Marin. Maar niet nadat we bij Peet’s coffee & tea nog een paar lekkere koffies gescoord hadden. Zelfs de kids drinken hier koffie, maar dat kan ook niet anders als je een white chocolate mocha bestelt ….

Bij aankomst op de campground, maar snel richting douche omdat we allemaal toch wel erg zouterig aanvoelden. Finn riep dat hij nog even wilde voetballen, en jawel ook daar reageerde een Nederlands leeftijdsgenootje op, zodat die twee nog een uurtje konden voetballen. Aan energie geen gebrek bij hem!

Hiermee kwam de dag weer ten einde. Ongelooflijk wat je zo ziet in twee dagen San Francisco, en dan nog hebben we heel veel niet gezien.

Morgen vertrekken we richting Yosemite national park, waar we hopen wat meer rust te gaan krijgen. Maar het probleem zien we nu al, ook dit park is enorm mooi, en ook daar willen we weer veel zien.

We blijven in Yosemite 3 nachten. Daar hebben we geen stroom, afvoer of water aansluiting en ook geen Wi-Fi. Geen bericht is goed bericht zullen we maar zeggen en zo gauw het kan zetten we weer een blog online.

NB: voor de sportsfans; de SF Gaints wonnen met 2-1