Van San Francisco naar Yosemite
Door: Miranda
Blijf op de hoogte en volg Miranda
26 Juli 2015 | Verenigde Staten, Yosemite Village
Zonder wekker worden we iedere ochtend bijna rond 7.00 uur wakker. Gelukkig slapen de meeste mensen dan nog zodat we eventjes een iets sterkere Wifi hebben. Het verslag staat alweer online, nu nog even de foto’s erbij, hetgeen nog niet optimaal lukt.
Het is nog fris buiten ( en we hebben ook niet veel plek om te zitten ) dus gaan we binnen ontbijten. Ik zet even een was aan, dan hebben we in ieder geval weer frisse handdoeken en kussenslopen en nog wat meer bonte was. Bij de Laundry ( wasserette ) val ik alweer van de ene verbazing in de andere, het is een kleine camping, maar wat een wasserette….., ik kan kiezen uit 3 verschillende machines, een single load, double load en een tripple load en van iedere keuze waren er wel 3 wasmachines. Daarnaast stonden er wel 10 drogers. Alles werkt er op quarters ( dit is 0,25 dollar ), die moet je dus al vanaf het begin van de reis gaan sparen, want die heb ik wel een stuk of 20/25 nodig. Gelukkig kunnen ze bij de receptie wisselen. Wel gezellig zo in de wasserette, elke Amerikaan begint wel een praatje, en iedereen vind dat we een super reis aan het maken zijn (Amerikanen hebben niet zo lang vakantie). Ik krijg zelfs complimenten dat ik zo goed Engels spreek, hahaha, doe wel mijn best, maar ikzelf vind het erg gebrekkig.
Nadat de was weer schoon in de kastjes ligt, alles is opgeborgen en afgekoppeld, kunnen we rond 10.15 uur vertrekken richting Yosemite national park. Bye bye San Francisco, we rijden nog over de Ridgemond Bridge met een mooie skyline van SF en dan is het hier echt voorbij. Het eerste stukje onderweg zien we zeer veel fruitvelden, links en rechts, aardbeien, kersen, en ……., we zien wel heel veel bomen, maar kunnen er nog geen vruchten aan ontdekken. Ook kun je op verschillende plekken langs de route (via 120 east) fruit kopen.
In Manteca stoppen we om boodschappen te doen en de camper weer vol te laden, zodat we de komende 3 dagen vooruit kunnen. Dit is de eerste Wallmart supermarkt, wow wat een grote, hier kan ik wel een dag rondbrengen, wat hebben ze hier veel. Maar helaas houden de mannen het sneller voor gezien, dus na een uurtje staan we alweer aan de kassa. Ook hebben we hier gelijk een simkaart gekocht, in de hoop de komende 3 weken wat betere verbinding te hebben. Lunchen doen we in de camper op de parkeerplaats en dan snel weer verder via de 120 east.
Onderweg is het al prachtig rijden en zien we het ene mooie uitzicht na het andere. Wel moeten we een heel stuk klimmen op een vrij bochtige weg. Gelukkig slapen Lois en Finn zodat ze er niet zoveel last van hebben. Het valt ons op dat we al erg veel zeer droge stukken bos zien en zelfs al hele stukken waar al vele bosbranden hebben plaatsgevonden ( enkele jaren geleden ). Soms moeten er bosbranden plaatsvinden om de natuur in stand te houden. Er komen vanzelf weer nieuwe bomen terug. Als Lois en Finn weer wakker zijn, luisteren ze beide naar muziek via hun koptelefoon. Wel grappig zo: ze hebben silent disco in de camper, beide andere muziek en beide zingen ze mee.
Onderweg houd ik het fototoestel bij de hand, zodat ik van de verschillende uitzichten al wat mooie plaatjes kan maken.
Als we in Yosemite aankomen tonen we onze annual pass voor alle Amerikaanse parken. Een Duitser had die bij het camper verhuurbedrijf aan ons gegeven; hierop was nog een plek voor een extra naam, en gelukkig worden we met deze pass toegelaten tot het park. We blijven Hollanders: 80 dollar uitgespaard!
Bij de toegangspoort zien we dat het erg druk is. Vanaf de ingang van het park moeten we nog zo’n 25 mile rijden naar de Vallei, waar wij een campingplek hebben gereserveerd op North Pines ( site 529 ). In een file rijden we er naar toe en uiteindelijk is het al bijna 16.30 uur als we er zijn. We zijn al te laat om nog in te kunnen checken, er stond wel een ranger bij de het kantoortje, maar we mochten gewoon verder naar onze plek en morgen terug komen om echt in te checken. Helaas dus geen beren info gehad, maar er staan overal genoeg waarschuwingsborden en wij kunnen alles in de camper opbergen. Het valt ons op dat er erg veel mensen gewoon in tenten aan het kamperen zijn hier en die moeten dus wel echt alles opbergen in zogenaamde beren lockers, er mag echt niks van eten of zo buiten blijven liggen.
We hebben echt een superplek, maar het is wel een hele kunst om de camper goed in te parkeren, maar knap gedaan hoor Gert-Jan, na 10 minuten en wat aanwijzingen van Amerikanen staat hij. Het is echt heel bijzonder om te weten dat alle mensen die hier nu in deze vallei staan, allemaal op 15 maart jl. om 15.00 uur achter de computer zaten om deze plekken te boeken ( dank je Miriam Nieuwenhuis, wij waren toen bij jullie op bezoek en we zaten toen met 3 laptops klaar en jij had deze plek te pakken, wat ook echt een superplek blijkt te zijn). We staan erg dichtbij een riviertje. De camper staat nog niet of Finn ziet aan de overkant van het water al het eerste hert staan, dus gelijk met het fototoestel er naar toe. Gelijk zien we aan verschillende kanten eekhoorntjes voorbij schieten, wat mooi, we zitten echt midden in de natuur.
Dit is onze eerste campingplaats zonder voorzieningen, we hebben dus geen stroom, water en afvoer. We zijn erg benieuwd hoe dit zal gaan allemaal.
Voor het eerst gaan we proberen de BBQ (ook die hebben we bij het huren van de camper gekregen van andere toeristen) aan te steken, hmmm, wat ruikt dat lekker, en het smaakt gelukkig net zo goed. Daarna nog de marshmellows op de bbq en het wordt al donker. Bij elke plek heb je een vuurring, waarin je een vuurtje kunt stoken; ongeveer alle Amerikanen op de camping doen dat dus ook volop. Dit hebben wij nog niet gedaan, maar gaan we zeker nog doen. Bij onze campeerplaats hoort verder ook een enorme picknicktafel en berenlockers. Je bent verplicht alle etenswaren daarin op te bergen, omdat beren op etensgeuren afkomen. De meeste mensen gebruiken die ook, maar wij hebben genoeg plek in de camper. Het is geen fabeltje om dit op te bergen. Overal staat aangegeven dat alleen al dit jaar 44 gebeurtenissen zijn geweest waarin beren op de 3 Yosemite campings schade hebben aangericht.
’s Avonds wordt het snel donker en koelt het wel af. De kinderen vinden het reuze spannend, want zouden de beren in de buurt komen….., ben benieuwd hoe vroeg ze wakker zijn!!
Het is nog fris buiten ( en we hebben ook niet veel plek om te zitten ) dus gaan we binnen ontbijten. Ik zet even een was aan, dan hebben we in ieder geval weer frisse handdoeken en kussenslopen en nog wat meer bonte was. Bij de Laundry ( wasserette ) val ik alweer van de ene verbazing in de andere, het is een kleine camping, maar wat een wasserette….., ik kan kiezen uit 3 verschillende machines, een single load, double load en een tripple load en van iedere keuze waren er wel 3 wasmachines. Daarnaast stonden er wel 10 drogers. Alles werkt er op quarters ( dit is 0,25 dollar ), die moet je dus al vanaf het begin van de reis gaan sparen, want die heb ik wel een stuk of 20/25 nodig. Gelukkig kunnen ze bij de receptie wisselen. Wel gezellig zo in de wasserette, elke Amerikaan begint wel een praatje, en iedereen vind dat we een super reis aan het maken zijn (Amerikanen hebben niet zo lang vakantie). Ik krijg zelfs complimenten dat ik zo goed Engels spreek, hahaha, doe wel mijn best, maar ikzelf vind het erg gebrekkig.
Nadat de was weer schoon in de kastjes ligt, alles is opgeborgen en afgekoppeld, kunnen we rond 10.15 uur vertrekken richting Yosemite national park. Bye bye San Francisco, we rijden nog over de Ridgemond Bridge met een mooie skyline van SF en dan is het hier echt voorbij. Het eerste stukje onderweg zien we zeer veel fruitvelden, links en rechts, aardbeien, kersen, en ……., we zien wel heel veel bomen, maar kunnen er nog geen vruchten aan ontdekken. Ook kun je op verschillende plekken langs de route (via 120 east) fruit kopen.
In Manteca stoppen we om boodschappen te doen en de camper weer vol te laden, zodat we de komende 3 dagen vooruit kunnen. Dit is de eerste Wallmart supermarkt, wow wat een grote, hier kan ik wel een dag rondbrengen, wat hebben ze hier veel. Maar helaas houden de mannen het sneller voor gezien, dus na een uurtje staan we alweer aan de kassa. Ook hebben we hier gelijk een simkaart gekocht, in de hoop de komende 3 weken wat betere verbinding te hebben. Lunchen doen we in de camper op de parkeerplaats en dan snel weer verder via de 120 east.
Onderweg is het al prachtig rijden en zien we het ene mooie uitzicht na het andere. Wel moeten we een heel stuk klimmen op een vrij bochtige weg. Gelukkig slapen Lois en Finn zodat ze er niet zoveel last van hebben. Het valt ons op dat we al erg veel zeer droge stukken bos zien en zelfs al hele stukken waar al vele bosbranden hebben plaatsgevonden ( enkele jaren geleden ). Soms moeten er bosbranden plaatsvinden om de natuur in stand te houden. Er komen vanzelf weer nieuwe bomen terug. Als Lois en Finn weer wakker zijn, luisteren ze beide naar muziek via hun koptelefoon. Wel grappig zo: ze hebben silent disco in de camper, beide andere muziek en beide zingen ze mee.
Onderweg houd ik het fototoestel bij de hand, zodat ik van de verschillende uitzichten al wat mooie plaatjes kan maken.
Als we in Yosemite aankomen tonen we onze annual pass voor alle Amerikaanse parken. Een Duitser had die bij het camper verhuurbedrijf aan ons gegeven; hierop was nog een plek voor een extra naam, en gelukkig worden we met deze pass toegelaten tot het park. We blijven Hollanders: 80 dollar uitgespaard!
Bij de toegangspoort zien we dat het erg druk is. Vanaf de ingang van het park moeten we nog zo’n 25 mile rijden naar de Vallei, waar wij een campingplek hebben gereserveerd op North Pines ( site 529 ). In een file rijden we er naar toe en uiteindelijk is het al bijna 16.30 uur als we er zijn. We zijn al te laat om nog in te kunnen checken, er stond wel een ranger bij de het kantoortje, maar we mochten gewoon verder naar onze plek en morgen terug komen om echt in te checken. Helaas dus geen beren info gehad, maar er staan overal genoeg waarschuwingsborden en wij kunnen alles in de camper opbergen. Het valt ons op dat er erg veel mensen gewoon in tenten aan het kamperen zijn hier en die moeten dus wel echt alles opbergen in zogenaamde beren lockers, er mag echt niks van eten of zo buiten blijven liggen.
We hebben echt een superplek, maar het is wel een hele kunst om de camper goed in te parkeren, maar knap gedaan hoor Gert-Jan, na 10 minuten en wat aanwijzingen van Amerikanen staat hij. Het is echt heel bijzonder om te weten dat alle mensen die hier nu in deze vallei staan, allemaal op 15 maart jl. om 15.00 uur achter de computer zaten om deze plekken te boeken ( dank je Miriam Nieuwenhuis, wij waren toen bij jullie op bezoek en we zaten toen met 3 laptops klaar en jij had deze plek te pakken, wat ook echt een superplek blijkt te zijn). We staan erg dichtbij een riviertje. De camper staat nog niet of Finn ziet aan de overkant van het water al het eerste hert staan, dus gelijk met het fototoestel er naar toe. Gelijk zien we aan verschillende kanten eekhoorntjes voorbij schieten, wat mooi, we zitten echt midden in de natuur.
Dit is onze eerste campingplaats zonder voorzieningen, we hebben dus geen stroom, water en afvoer. We zijn erg benieuwd hoe dit zal gaan allemaal.
Voor het eerst gaan we proberen de BBQ (ook die hebben we bij het huren van de camper gekregen van andere toeristen) aan te steken, hmmm, wat ruikt dat lekker, en het smaakt gelukkig net zo goed. Daarna nog de marshmellows op de bbq en het wordt al donker. Bij elke plek heb je een vuurring, waarin je een vuurtje kunt stoken; ongeveer alle Amerikanen op de camping doen dat dus ook volop. Dit hebben wij nog niet gedaan, maar gaan we zeker nog doen. Bij onze campeerplaats hoort verder ook een enorme picknicktafel en berenlockers. Je bent verplicht alle etenswaren daarin op te bergen, omdat beren op etensgeuren afkomen. De meeste mensen gebruiken die ook, maar wij hebben genoeg plek in de camper. Het is geen fabeltje om dit op te bergen. Overal staat aangegeven dat alleen al dit jaar 44 gebeurtenissen zijn geweest waarin beren op de 3 Yosemite campings schade hebben aangericht.
’s Avonds wordt het snel donker en koelt het wel af. De kinderen vinden het reuze spannend, want zouden de beren in de buurt komen….., ben benieuwd hoe vroeg ze wakker zijn!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
