Dag 2 in Yosemite National Parc

De natuur doet wonderen, wat hebben we heerlijk geslapen. We gingen gisteren ook al om 22.15 uur naar bed en werden vanmorgen pas allemaal rond 8.30 uur wakker. We hebben vannacht geen rare geluiden gehoord. Vanmorgen wel het openen van de beren lockers van mensen die al vroeg spullen nodig hadden, en vogels en eekhoorntjes maar geen beren.

Het was al lekker weer, dus buiten kunnen ontbijten. Wat gezellig met links en rechts eekhoorntjes om je heen op zoek naar eten, maar er staan overal heel duidelijk bordjes dat je ze absoluut niet mag voeren. Het is trouwens wel even wennen zo zonder stroom e.d.; vanmorgen wilde ik even een bakje in de magnetron zetten, oeps die doet het niet. Gelukkig werkt het fornuis wel op gas, dus maar even opwarmen in een pannetje.

Tijdens het ontbijt hadden we besloten om vandaag fietsen te huren. Dit kon in Curry Village, een stukje lopen vanaf North Pines waar wij zaten. Nadat we het eindelijk gevonden hadden, hebben we de fietsen gehuurd. Finn had echt een super coole fiets met hoog stuur en langgerekt zadel. Met Lois en Finn die wel weer verplicht een helm op moesten, kon de fietstocht beginnen; oh wat was dat heerlijk op de fiets. Het was ondertussen behoorlijk warm geworden, en op de fiets ging je wat harder en vooral onder in de bomen in de schaduw was het erg lekker. En dat terwijl je continu de heerlijke geur van een dennenbos ruikt.

We fietsten richting de Yosemite Lower Falls, een mooie waterval. We mochten niet tot aan de Lower Falls fietsen, dus die parkeerden we bij alle andere fietsen ( zonder slot oid, zouden ze er straks nog staan?), en gingen het laatste stuk te voet via een trial ( wandeling ). Dit was toch nog even een behoorlijk stukje wandelen en de kinderen begonnen al te mopperen, want het was wel erg warm en het was zo lekker op de fiets….. Maar dat mopperen was snel voorbij toen we er waren, dat was mooi zo’n grote waterval. Je kon al wel zien dat het wat later in het seizoen is want het was geen mega waterval meer ( 15 jaar geleden toen we hier waren was hij zelfs helemaal droog ), maar het was net genoeg om in een klein riviertje tussen de rotsen naar beneden te stromen. Hier maakte Lois en Finn graag gebruik van, dus de schoenen waren snel uit en gingen lekker pootje baden en rotsen beklimmen. Ook wij vonden het heerlijk even bijkomen in de schaduw en genieten van de mooie natuur.

Weer terug bij de fietsen (ja ze stonden er nog, de mensen zijn hier toch allemaal eerlijk), fietsen we weer terug en kwamen bij de Yosemite Village en Yosemite lodge, het hart van de vallei waar ook het informatiecentrum, diverse eettentjes, winkeltjes etc. te vinden zijn. Het was al 13.45 uur dus hebben we hier maar even snel een broodje gepakt en wat te drinken want we waren al door onze flesjes water heen in onze rugzak.

Met een volle buik fietste we weer verder richting Mirror Lake, wat een lekker fietstochtje weer, maar wat heb je toch veel mensen die slecht of gewoon niet kunnen fietsen, wij Nederlanders zijn toch wel echte fietsers ( waren ook de enige volwassenen zonder helm, de rest durfde niet zonder). We dachten weer langs onze camping te komen zodat we badkleding aan konden doen en dadelijk lekker zwemmen in de rivier, maar helaas verkeerde weg genomen, en camping gemist. Bij Mirror Lake mochten we de fietsen weer stallen en weer verder lopen naar beneden. Ook hiervoor gold weer hetzelfde, we hadden verwacht een heel groot meer te zien, maar door de droogte was dit een stuk kleiner. Gert-Jan en Finn zijn nog wel een heel stuk doorgewandeld en die hebben echt weer prachtige foto’s nog kunnen maken. We begrijpen nu goed waar de naam ‘Mirror Lake’ vandaan komt; prachtige weerspiegelingen van de hoge bergtoppen in dit water.

We hebben natte ruggen van de rugzakken, dus besluiten de zware spullen eerst maar naar de camper terug te brengen voordat we weer verder gaan, en even flink wat water drinken want wat hebben we een dorst. We hadden onderweg onze flesjes wel weer gevuld maar het is toch wennen dat Amerikaanse water, daar zit een chloorsmaakje aan, en hmmmm niet echt lekker als het niet nodig is. Eenmaal genietende van ons water, zitten onze stoeltjes voor de camper wel zo lekker dat we eens even lekker blijven zitten. Gert-Jan doet een klein dutje, ikzelf heb mijn stoel gepakt en ben gaan genieten 15 meter naar voren bij de rivier en Lois en Finn gaan fietsen over de camping en naar de volgende camping Upper Pines waar Ingrid en Stein hebben gestaan 2 jaar geleden.

Later ga ik nog een stukje met Finn fietsen, en Finn avonturier die wil op stukjes fietsen waar je eigenlijk niet mag komen denk ik, maar daardoor zien we wel 2 herten lopen erg dichtbij, toch weer erg mooi ( a deer volgens de Amerikanen). Daarna nog een stuk over een houten fietspad midden door een grote “wei” vol met allerlei groene planten om de natuur weer te herstellen en komen we een man tegen die net een sprinkhaan had gevangen en vroeg of Finn hem even vast wilde houden, ja tuurlijk dat wil hij wel.

Rond 18.30 uur fietsen we met 4-en weer richting Curry Village (over het mooie houten fietspad) om de fietsen weer in te leveren, want die moeten voor 19.45 uur weer ingeleverd zijn. Helaas, jammer want die hadden we morgen ook nog wel gewild. Super dat fietsen, maar wel weer even slikken als je voor die paar uurtjes 136 dollar moet betalen.

We hadden de vissoep van Finn nog in een “ doggybag” staan, dus die opgewarmd, hmmm, die was nog lekker, en verder een pasta gemaakt. Het smaakte heerlijk na zo’n inspannende dag vandaag maar rustig eten was ons niet gegund vandaag, we hadden “ ruzie” met een eekhoorntje, die boven in een boom zat recht boven onze picknicktafel, die telkens takjes e.d. naar beneden te gooien op ons luifel, waardoor er van alles op de tafel en in ons eten viel.

Er zijn hier ook geen douches op de camping, we zouden ons zo wassen maar hebben het vandaag zo warm gehad dat we besloten toch maar allemaal super snel even in de camper 1 minuutje onder het water te gaan. Lekker hoor, weer helemaal fris, liggen we rond 22.00 uur weer op bed!